Dit contract, of nda (‘non-disclosure agreement’) houdt in dat je niks over het project mag delen met anderen tenzij de eigenaar anders bepaalt – vaak tegen hoge boetes als je dat wel doet.
Voor veel projecten is dit vrij logisch – denk aan films of games die volgens een specifiek plan aangekondigd en gemarket moeten worden. Denk daar dus niet te lichtjes over: het er thuis met je partner over hebben kan geen kwaad, maar gooi niet alles er in het openbaar uit.

Een ander soort geheimhouding is het project waar je nóoit over mag vertellen, ook niet dat je eraan gewerkt hebt. Vaak besteden grote bedrijven opdrachten deels uit, en dan komt het voor dat deze kleinere partijen jou dan weer inhuren om mee te werken. Soms weet de oorspronkelijke opdrachtgever niet dat de klus verder is uitbesteed, soms laten ze het expres in de handen van een partij die gewoon beter is in het vinden van de juiste mensen. Maar feit is: dit project mag niet in jouw publiek portfolio.

Hoe sta jij hierin? Heeft de klus genoeg voordelen om het waard te maken (vergoeding, nieuwe contacten, etc.)? Veel ontwerpers hebben wel een of twee van dit soort projecten die ze alleen achter gesloten deuren kunnen delen.